Tomek Kleszcz, rysownik, ilustrator: #319 Ewolucja jest faktem

środa, 9 kwietnia 2014

#319 Ewolucja jest faktem

Jeśli jesteśmy piśmienni i czytelni, oraz ukończyliśmy szkołę średnią powinniśmy znać pojęcie Darwinizmu. To przełomowa hipoteza, wysnuta na podstawie wieloletnich badań przez Karola Darwina, a mówiąca ni mniej, ni więcej, jak że człowiek jest tworem nie bożym [ przynajmniej bezpośrednio] ale ewolucji, podyktowanej m.in. doborem naturalnym.

Ta koncepcja jest dziś ogólnie, w mniejszym bądź większym stopniu, akceptowalna na świecie, poza pewnymi niereformowalnymi grupami, o których wyczytacie w książce.

Jerry A. Coyne zabiera nas w podróż poprzez odkrycia kopalne i genetyczne ostatnich dziesięcioleci, które dowodzą, ze Darwin miał absolutnie rację i że ewolucja dziś już nie jest teorią, ale niezaprzeczalnie potwierdzonym faktem. Czyżby?

Jak na książkę, która stawia sobie za zadanie przekonanie sceptyków, Jerry A. Coyne podaje bardzo mało, w dodatku bardzo skromnych przykładów. Nie wiem, czy nie ma więcej, czy akurat te są najlepiej udokumentowane? Zdjęć nie ma prawie wcale, ilustracji, które są nieprzekonujące [ przecież rysunek zawsze można odpowiednio „podrasować” do konkretnych potrzeb] jest mało, a podane przykłady dotyczą w przytłaczającej większości zwierząt niższych, w tym owadów lub jeszcze prostszych organizmów. Jako laik sięgnąłem po tą książkę z nadzieją, że dowiem się czegoś naprawdę ciekawego, co wprawi mnie w zdumienie i rozwieje pewne moje wątpliwości lub wzbogaci mój stan wiedzy na tyle, że będę w stanie wyobrazić sobie, jak ewolucja przekształcała płetwy w ręce i powrotem, lub skrzela w płuca, lub chociaż, jakim cudem doszło do zaprogramowania tak niesamowicie skomplikowanych operacji fizjologicznych, jak np. krzepliwość krwi.

Niestety, nie dowiedziałem się tych rzeczy, podane przykłady są w moim odczuciu tylko dowodem na mikroewolucję, o procesach przejściowych między skomplikowanymi organami nie ma mowy, a książka ogólnie od początku napisana jest w takim tonie, jakby autor na własne oczy widział to, o czym pisze, chociaż cała archeologia opiera się tak naprawdę głównie na sfosylizowanych kościach oraz hipotezach. Po lekturze nie czuję się specjalnie zasobniejszy w wiedzę. Liczyłem na coś konkretniejszego.